Beste lezer, ik neem je mee in een 3 tal dagen waarin ik zelf mee ben geweest met het preventie team, bestaande uit lokale collega’s, naar Ondjiva (vlakbij de grens met Namibië). De eerste ochtend bestond uit het lesgeven van de professionele mensen, zoals verloskundigen, een aantal artsen en verpleegkundigen. De tweede dag hielpen zij ons om ook dorpsoudsten, kerkleiders, lokale health- promoters en traditional midwives (verloskundigen) te onderwijzen. Zij weten nu wat een fistula is, dat er een operatie mogelijk is en welke maatregelen genomen kunnen worden die binnen het bereik liggen. Het was mooi om te zien hoe er vragen op rezen en hoe het team met deze verschillende doelgroepen omging in voorlichting! Ongeveer 110 mensen hebben we in deze twee dagen kunnen voorlichten. Het was ook erg leuk om met mijn lokale collega’s op te trekken, mensen met een hart voor de vrouwen met fistula’s en gewoon gezellig :-) (haha hoe ga ik dat woord nu zo in het Engels vertalen?)
De eerste dag heb ik iets mogen vertellen tijdens de presentatie over het werk van het rehabilitatieteam, later nagevraagd of dat ze ook echt dachten dat het werd begrepen door de toehoorders. Ze zeiden van wel. Zelf merkte ik dat ik onzeker was en nog veel moet oefenen met geven van voorlichten. Maar ik denk eerlijk gezegd ook dat ik me vooral zal richten op het mogelijk maken van de presentaties, dus de randvoorwaarden. De lokale collega’s kunnen veel beter de informatie over brengen, hoewel twee van de drie nog wel verder willen ontwikkelen hierin. Tot zover mijn gedachten hierover, er moet nog een profielschets worden gemaakt, de oriëntatiefase is nog niet voorbij :-).
In de dagen dat ik weg was, zat het rehabilitatie team zeker ook niet stil, zij hebben in het kader van internationale vrouwendag, wat hier in Angola eigenlijk een hele maand een thema is, activiteiten georganiseerd. O.a. konden de vrouwen leren hoe een pot van klei word gemaakt en hier werd ook een bijbelse boodschap aan gelinkt. De dag erop werd er feest gevierd, iedere vrouw, ook de internationale kwamen mooi gekleed en samen werd er gezongen, geluisterd naar bemoedigende woorden.
Dat is het weer voor nu! Leuk dat je mee leest en meeleeft!
Irene